Τσίπρας: Μια κολοβή αλεπού στο μεγάλο παζάρι...

 Μια κολοβή αλεπού στο μεγάλο παζάρι

 

του Πέτρου Γιώτη

[Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ, 24/01/2013]

Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; Θα είχε νόημα το ερώτημα, αν επρόκειτο για μια… κανονική αλεπού. Οταν η αλεπού έχει χάσει την ουρά της, έχει κάθε λόγο να σουλατσάρει στο παζάρι, για να πείσει για την… ομορφιά της. Ο λόγος για την επίσκεψη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον. Οταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης περνά τον Ατλαντικό για να συναντηθεί με τον Assistant Deputy Secretary του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Eric Rubin, δηλαδή με βοηθό γραμματέα (ούτε καν με έναν από τους μπόλικους υφυπουργούς που διαθέτει το άντρο της αμερικάνικης διπλωματίας) και καμαρώνει γι’ αυτό, δεν χρειαζόμαστε άλλο επιχείρημα για να καταλάβουμε ότι προσέρχεται ως ικέτης στην «αυλή» της υπερδύναμης. Αλλιώς, δε θα πήγαινε ο ίδιος για να τον «ξεπετάξει» ο βοηθός γραμματέας, αλλά θα έστελνε στη συνάντηση τη Δούρου (για να τηρηθεί και το πρωτόκολλο, βρε αδερφέ).

Ο Τσίπρας πήγε στην Ουάσιγκτον (όπως προηγουμένως στο Βερολίνο), για να δώσει διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Αρκεί και μόνο μια φράση από την ομιλία του στο Ινστιτούτο Brookings: «Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα;»! Οταν το ερώτημα (που περιέχει την αρνητική απάντηση) απευθύνεται στα «καρτάλια» του Brookings, που αποτελεί τη «δεξαμενή σκέψης» του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος και διευθύνεται από τον περιβόητο Τ. Τάλμποτ, πρώην υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αποκαλύπτει δουλικότητα και επίδοση διαπιστευτηρίων.

Επειδή, όμως, το ερώτημα ενδεχομένως να μην προσλαμβανόταν ως ρητορικό ή, αν θέλετε, επειδή οι Αμερικανοί είναι πρακτικοί άνθρωποι και θέλουν ευθείες απαντήσεις, ο Τσίπρας βάλθηκε στη συνέχεια να εξηγεί γιατί το ιμπεριαλιστικό στάτους δεν κινδυνεύει από μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Εξήγησε, ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να σκίσει τη δανειακή σύμβαση, αλλά θα προσπαθήσει να την επαναδιαπραγματευθεί. Οσο για το Μνημόνιο, οι παλιοί λεονταρισμοί περί κατάργησής του (μαζί με τους εφαρμοστικούς του νόμους) μ’ ένα νόμο, έχουν παραχωρήσει τη θέση τους στην πονηρούτσικη έκφραση «το Μνημόνιο της λιτότητας είναι ήδη νεκρό». Και γιατί είναι νεκρό; Γιατί το λέει και το ΔΝΤ!

Διαβεβαίωσε, επίσης, το εκλεκτό ακροατήριό του, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να κινηθεί μονομερώς, μέσα στο ελληνικό πλαίσιο: «Πράγματι, κατά την άποψή μου, προκειμένου να παραμείνουμε μακροπρόθεσμα στην Ευρωζώνη, πράγματι προκειμένου η Ευρωζώνη να επιβιώσει, χρειαζόμαστε μια αλλαγή σχεδίου. Χρειαζόμαστε μια ορθολογική επανεκτίμηση της στρατηγικής μας για την καταπολέμηση της κρίσης. Οχι σε ελληνικό επίπεδο. Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Ο,τι είναι ν’ αλλάξει, λοιπόν, θ’ αλλάξει σε επίπεδο ΕΕ.

Και πώς θα γίνει αυτό; «Αλλά αυτή η νέα στρατηγική δεν θα έρθει μέχρις ότου και εκτός εάν ένα κόμμα όπως το δικό μας φωνάξει στις Βρυξέλλες: Φτάνει πια!». Εδώ ο μικρομεγαλισμός έφτασε στα όρια της γελοιότητας. Με δυσκολία θα πρέπει να συγκράτησαν τα γέλια τους ακόμη και οι έμπειροι στην υποκριτική ευγένεια θαμώνες του Brookings. Και επειδή εκτός από έμπειροι στην υποκρισία είναι και πολιτικά έμπειροι («δεξαμενή σκέψης» κυβερνώντος κόμματος μιας υπερδύναμης γαρ), δεν είχαν καμιά δυσκολία να αντιληφθούν πως εκείνο που τους έλεγε ο ομιλητής είναι πως δεν προτίθεται να διαταράξει τίποτα μονομερώς, αλλά θα προσπαθήσει ν’ αλλάξει τους συσχετισμούς σε επίπεδο ΕΕ. Και, φυσικά, κατάλαβαν…

Ο Τσίπρας, όμως, δεν περιορίστηκε μόνο σε διαβεβαιώσεις για σεβασμό του στάτους της ΕΕ. Προχώρησε και σε ένα άνευ προηγουμένου γλείψιμο, ασελγώντας στην ίδια την ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού. Δεν εννοούμε τόσο τις αναφορές στον Ρούζβελτ, ούτε μόνο τους ύμνους στις ΗΠΑ: «Ενα πράγμα που ως Ελληνας παρατηρώ περπατώντας στους δρόμους σας, είναι ότι η Αμερική δεν βρίσκεται στην κατάσταση κατάθλιψης την οποία δυστυχώς η χώρα μου βιώνει σήμερα. Δεν είδα κλειστά καταστήματα, βλοσυρά πρόσωπα, σημάδια απελπισίας παντού»! Εννοούμε το σβήσιμο με μονοκοντυλιά των εγκλημάτων που έχει διαπράξει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ενάντια στον ελληνικό λαό. Οι ναπάλμ στον εμφύλιο, η χούντα, η προδοσία της Κύπρου και τόσα άλλα χαρακτηρίστηκαν από τον Τσίπρα «σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε»! Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει κάποιος που αυτοχαρακτηρίζεται αριστερός; Δεν παρέλειψε να γλείψει και τα στελέχη του Brookings, χαρακτηρίζοντάς τα «καλοπροαίρετους, προοδευτικούς στοχαστές από την δική σας πλευρά του Ατλαντικού»! Καλοπροαίρετοι, προοδευτικοί στοχαστές αυτοί που στελεχώνουν κυβερνητικά πόστα στις ΗΠΑ και επεξεργάζονται προτάσεις για την ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστική δράση!

Πριν ανέβει στο βήμα του Brookings, ο Τσίπρας φρόντισε, με δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, να ζεστάνει τα «γεράκια», ρίχνοντας ένα πατόκορφο γλείψιμο στον Ομπάμα και την πολιτική του: «Πρώτα απ' όλα, θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο η αμερικανική κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Και προσπάθησε να την αντιμετωπίσει με μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και όχι με την καταστροφική πολιτική της λιτότητας». «Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι και η χθεσινή ομιλία του Αμερικανού Προέδρου, κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του, ήταν μια ομιλία που είχε στο βασικό της περιεχόμενο τη στήριξη της μεσαίας και κατώτερης τάξης, τον όρο "κοινωνική δικαιοσύνη", ένα συνολικά προοδευτικό προσανατολισμό, την ίδια στιγμή, που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κυριαρχούν συντηρητικές τοποθετήσεις που αντί να αντιμετωπίσουν την κρίση, τη μεγεθύνουν ακόμη περισσότερο»! «Πιστεύω ότι υπάρχουν κοινοί προβληματισμοί και κοινά ενδιαφέροντα». «Και πιστεύω ότι η εναλλακτική μας πρόταση (...) αφορά όλους όσοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία και τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Μετά απ’ όλ’ αυτά, ήταν πραγματικά λεπτομέρεια η νέα μεγαλοφυής οικονομική ανάλυση που έκανε ο Τσίπρας για τα αίτια της κρίσης και τη λαθεμένη «συνταγή» που ακολουθείται στην Ευρώπη. Φταίει ότι οι ευρωπαίοι κεντρικοί τραπεζίτες δεν έχουν μελετήσει την κρίση του 1929, σε αντίθεση με τον διοικητή της Fed! Το γεγονός ότι ο  Μπεν Μπερνάνκι «έκανε την ακαδημαϊκή εργασία του, μελετώντας την Μεγάλη Υφεση, είναι σημαντικό. Μπορεί να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Fed έχει συμπεριφερθεί τόσο διαφορετικά από την ΕΚΤ (…) Αν οι κεντρικοί τραπεζίτες μας είχαν περάσει λίγο περισσότερο από το χρόνο τους μελετώντας την Μεγάλη Υφεση, τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά»!

ΥΓ: «Σίγουρα οι Γερμανοί άκουσαν με ανακούφιση τη δήλωση Τσίπρα ότι "δεν θα σταματήσουμε την προσπάθεια για δημοσιονομική σταθεροποίηση", ότι "στόχος είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα" (...) Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, πάλι, αφιέρωσε μια ώρα για να τον συναντήσει ανεπισήμως, για να έχει έναν δίαυλο επικοινωνίας ανοιχτό με την ελληνική αξιωματική αντιπολίτευση (...) Από την πλευρά της γερμανικής κυβέρνησης, αυτή η ανιχνευτική διάθεση έχει μια πολύ απλή ερμηνεία, ξέρει ότι το ελληνικό "πρόγραμμα" θα κρατήσει ακόμα πολλά χρόνια, οπότε κανείς δεν μπορεί να της "εγγυηθεί" πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έρθει κάποια στιγμή στην εξουσία στην Ελλάδα». Αυτά δεν γράφτηκαν σε καμιά από τις παραδοσιακές αστικές φυλλάδες. Στην «Αυγή» γράφτηκαν, στο πλαίσιο μιας γενικότερης αποτίμησης της συνάντησης Σόιμπλε-Τσίπρα. Και, προφανώς, καθιστούν περιττό κάθε δικό μας σχόλιο.