Σκλάβοι χρέους

Σκλάβοι χρέους

από Analyst Team

[Πηγή: ANALYST.gr, 21/04/2014]

Οι πολίτες, τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι, θα πρέπει να απαιτήσουν ριζικές λύσεις των προβλημάτων τους – για παράδειγμα, τη σύγκλιση των κυβερνήσεων ολόκληρης της ΕΕ, με στόχο την αναδιάρθρωση των δημοσίων και ιδιωτικών χρεών

Ορισμένα γεγονότα, τα οποία θα μπορούσαν να εκβάλλουν σε μεγάλες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις, όσο γρήγορα και αν εξελιχθεί ο εκφασισμός της Δύσης, είναι ξεκάθαρα.

Μεταξύ αυτών η αναδιανομή των εισοδημάτων προς όφελος της ελίτ, η οποία έχει ενταθεί μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την αδυναμία των κυβερνήσεων να χειρισθούν σωστά τις οικονομικές ασυμμετρίες – τις οποίες προκάλεσε η εγκληματική παρέμβαση των κεντρικών τραπεζών στην ελεύθερη αγορά. Τα αποτελέσματα τώρα είναι τα εξής:

(α)  Μόλις 85 άνθρωποι στον πλανήτη κατέχουν τα ίδια περιουσιακά στοιχεία, με το 50% του κατώτερου εισοδηματικά παγκόσμιου πληθυσμού.

(β)  Σχεδόν το μισό του παγκόσμιου πλούτου έχει πλέον συγκεντρωθεί στο 1% του πληθυσμού του πλανήτη – με αποτέλεσμα την αύξηση των χρεών, την καταδίκη στην πείνα πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων κοκ.

(γ)  Ο συνολικός πλούτος του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη υπολογίζεται στα 110 τρις $. Το ποσόν αυτό είναι 65 φορές μεγαλύτερο από τα περιουσιακά στοιχεία του 50% του πληθυσμού που ευρίσκεται στα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα.

(δ)  Επτά στους δέκα ανθρώπους (70%) ζουν σε χώρες, στις οποίες έχει αυξηθεί η οικονομική ανισότητα τα τελευταία τριάντα έτη.

(ε)  Το 1% του πλουσιότερου πληθυσμού έχει αυξήσει το μερίδιο του στα συνολικά εισοδήματα, στις 24 από τις 26 χώρες που ερευνήθηκαν, μεταξύ των ετών 1980 και 2012.

(στ) Ειδικά στην πατρίδα του νεοφιλελευθερισμού, στις Η.Π.Α., το πλουσιότερο 1% των ανθρώπων εισέπραξε το 95% των ωφελειών που προέκυψαν μετά την ανάπτυξη που ακολούθησε την κρίση – ενώ το 90% έγινε φτωχότερο.

Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η παγκόσμια πυραμίδα του πλούτου – η μη ισορροπημένη αναδιανομή του οποίου είτε θα καταπολεμηθεί, είτε θα οδηγήσει τον πλανήτη σε πολύ μεγάλες περιπέτειες.

Η παγκόσμια πυραμίδα του πλούτου: Κλίμακα πλούτου (αριστερά), ποσοστό συνολικού πληθυσμού ανά κλίμακα (κέντρο), ποσοστό του συνολικού πλούτου κατανεμημένου στο συνολικό πληθυσμό της κάθε κλίμακας (δεξιά)

Η ταχύτητα τώρα, με την οποία μεταβιβάζεται ο πλούτος από τους φτωχούς στους πλουσίους, με τη βοήθεια των οικονομικών κρίσεων, φαίνεται από το επόμενο διάγραμμα – ενώ οφείλουμε να σημειώσουμε το γεγονός ότι, οι περισσότεροι συνεχίζουν να αναρωτιούνται εάν υπάρχουν τα χρήματα, τα οποία χρωστούν τα κράτη, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Προφανώς αδυνατούν να κατανοήσουν πόσο πλούσιο είναι το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, καθώς επίσης πόσα χρήματα διαθέτουν ορισμένες επιχειρήσεις, κάποια συνταξιοδοτικά ταμεία, οι ασφάλειες κοκ.

Το ποσοστό του εθνικού εισοδήματος που καταλήγει στο 1% των πλουσιότερων ανά χώρα (σε ποσοστό επί του συνόλου).

Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι το πρόβλημα των περισσοτέρων χωρών είναι η ασύμμετρη αναδιανομή του πλούτου – η οποία έχει προκαλέσει την υπερχρέωση κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Πρόθεση δε της κυβερνώσας ελίτ, η οποία υπηρετεί την οικονομική εξουσία, είναι η επίλυση του προβλήματος εις βάρος των χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων – μέσω της υπερβολικής φορολόγησης, της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας, της δήμευσης των καταθέσεων κοκ.

Όλα όσα λέγονται δε περί επιστροφής στην ανάπτυξη όπως, για παράδειγμα, οι πρόσφατες ανακοινώσεις της Κομισιόν, είναι διασπορά ψευδών ελπίδων – έτσι ώστε να εξασφαλισθεί ο χρόνος, ο οποίος απαιτείται για τον εκφασισμό των κρατών, με στόχο να αποφευχθούν οι κοινωνικές εξεγέρσεις.

Οι πολίτες λοιπόν, τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι και ακόμη περισσότερο οι χώρες του Νότου, θα πρέπει να απαιτήσουν ριζικές λύσεις των προβλημάτων τους – για παράδειγμα, τη σύγκλιση των κυβερνήσεων ολόκληρης της ΕΕ, με στόχο την αναδιάρθρωση των δημοσίων και ιδιωτικών χρεών.

Εάν δεν συμβεί κάτι τέτοιο ή εάν αργήσει να συμβεί, θα βρεθούν αντιμέτωποι με το Μεγάλο Αδελφό – με το κράτος δυνάστη δηλαδή, το οποίο θα τους στερήσει όσες ελευθερίες τους έχουν απομείνει, μετατρέποντας τους σε σκλάβους χρέους.