Ε.ΠΑ.Μ. Βόρειου Τομέα Αθήνας

Ποίημα-παρέμβαση του Γκύντερ Γκρας υπέρ της Ελλάδας

  Χωρίς αυτήν η Ευρώπη «θα μαραζώσει», γράφει ο γερμανός νομπελίστας

 συγγραφέας

  Με ποίημα που τιτλοφορεί «Η ντροπή της Ευρώπης» επέλεξε να παρέμβει ο γερμανός  νομπελίστας

  συγγραφέας Γκύντερ Γκρας στη σοβούσα συζήτηση γύρω από την Ελλάδα και τη στάση που τηρεί

  απέναντί της η Ευρώπη. 

  Η Ευρώπη, γράφει ο Γκρας, βάζει την Ελλάδα, «τη χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της»,

  στο «ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια».

Το ποίημα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» την Παρασκευή. Ο Γκρας είχε δημοσιεύσει πριν από μερικούς μήνες σε γερμανική εφημερίδα ποίημα-παρέμβαση για το Ισραήλ, το οποίο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατηγορίες για αντισημιτισμό.

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Günter Grass Ευρώπη σπρωγμένη στο χάος, απ’ τις επιταγές των Αγορών, είσαι τώρα μακριά απ' αυτή τη χώρα, που το λίκνο σου δάνεισε. Όσα  με την ψυχή σου έψαχνες και πως είχες βρει θαρρούσες, τώρα πια τα καταλύεις και στα σκουπίδια τα πετάς. Σαν οφειλέτης ολόγυμνη διαπομπεύεται κι υποφέρει μια Χώρα, που, όπως εσύ συνήθιζες να λες, της όφειλες ευγνωμοσύνη. Καταδικασμένη στη φτώχια η χώρα εκείνη, που τα πλούτη της, λάφυρα που εσύ φρουρείς και τα δικά σου Μουσεία στολίζεις. Αυτοί που με τα όπλα, την ευλογημένη κατέκτησαν νησιώτικη χώρα, ένστολοι τον Χέλντερλιν μες στο γυλιό τους κουβαλούσαν. Καμιά ανοχή δε δείχνεις πια για τη χώρα αυτή, που, τους συνταγματάρχες της, για δικούς σου κάποτε συμμάχους ανεχόσουν. Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η φιλόνικη εξουσία ολοένα και πιο σφιχτά της σφίγγει το ζωνάρι. Αψηφώντας σε η Αντιγόνη, στα μαύρα ντυμένη πενθεί, μαζί της κι όλος ο λαός που κάποτε σ' είχε φιλοξενήσει. Μα του Κροίσου οι ακόλουθοι έξω απ' τη χώρα, στα θησαυροφυλάκια σου, ότι σα χρυσός γυαλίζει συσσωρεύουν. Πιες το, επιτέλους, πιες το! κραυγάζουν τα φερέφωνα των Επιτρόπων, μα ο Σωκράτης οργισμένος, ξέχειλο σου επιστρέφει το ποτήρι. Εν χωρώ θα σε καταραστούνε οι Θεοί, μαζί με ό,τι σου ανήκει, αφού η δική σου άπληστη βούληση, του δικού τους Ολύμπου ζητά το ξεπούλημα. Δίχως πνευματική τροφή θε ν' απομείνεις, δίχως αυτή τη χώρα, που με το πνεύμα της εσένα, την Ευρώπη, επινόησε. (απόδοση στα ελληνικά Μάρα Λεβίδη και Λεωνίδας Αποσκίτης)

EUROPAS SCHANDE, Günter Grass Dem Chaos nah, weil dem Markt nicht gerecht, bist fern Du dem Land, das die Wiege Dir lieh. Was mit der Seele gesucht, gefunden Dir galt, wird abgetan nun, unter Schrottwert taxiert. Als Schuldner nackt an den Pranger gestellt, leidet ein Land, dem Dank zu schulden Dir Redensart war. Zur Armut verurteiltes Land, dessen Reichtum gepflegt Museen schmückt: von Dir gehütete Beute. Die mit der Waffen Gewalt das inselgesegnete Land heimgesucht, trugen zur Uniform Hölderlin im Tornister. Kaum noch geduldetes Land, dessen Obristen von Dir einst als Bündnispartner geduldet wurden. Rechtloses Land, dem der Rechthaber Macht den Gürtel enger und enger schnallt. Dir trotzend trägt Antigone Schwarz und landesweit kleidet Trauer das Volk, dessen Gast Du gewesen. Außer Landes jedoch hat dem Krösus verwandtes Gefolge alles, was gülden glänzt gehortet in Deinen Tresoren. Sauf endlich, sauf! schreien der Kommissare Claqueure, doch zornig gibt Sokrates Dir den Becher randvoll zurück. Verfluchen im Chor, was eigen Dir ist, werden die Götter, deren Olymp zu enteignen Dein Wille verlangt. Geistlos verkümmern wirst Du ohne das Land, dessen Geist Dich, Europa, erdachte.