ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ
Μπροστά στην αδίστακτη αντιλαϊκή
επίθεση που βιώνουμε όλοι μας, έχει γίνει αισθητή η ανυποληψία των ηγεσιών του
συνδικαλιστικού κινήματος και ιδιαίτερα των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών
οργανώσεων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κλπ). Ανυποληψία που επιβεβαιώνεται, όχι μόνο από τις
κατά καιρούς άσφαιρες «περαντζάδες», τις αποσπασματικές και ασύνδετες
κινητοποιήσεις που θρέφουν την ηττοπάθεια, αλλά κυρίως από τον φιλοκαθεστωτικό
προσανατολισμό, την «υπευθυνότητά» τους, σύμφωνα με τα κυβερνητικά εύσημα.
Άλλωστε οι ίδιες ηγεσίες, στα
δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια σωματεία, υπονομεύουν κάθε προσπάθεια συντονισμού
της συνδικαλιστικής δράσης απ’ τα κάτω, υπηρετώντας την πολιτική του «ευρωπαϊσμού»
και του «κοινωνικού εταιρισμού». Καλλιέργησαν τη λογική της ανάθεσης στο
συνδικαλιστή να «λύνει» τα προβλήματά μας, αντί για μας, χωρίς εμάς! Πολιτική
που οδήγησε μια τουλάχιστον γενιά εργαζομένων στον «καναπέ» της αδράνειας και
δυο γενιές συνδικαλιστών στον παραγοντισμό που έθρεψε τη συνδικαλιστική
γραφειοκρατία.
Σήμερα, υπάρχει έστω
κι ένα εργατικό αίτημα που μπορεί να ικανοποιηθεί όσο η χώρα μας παραμένει
δουλοπαροικία χρέους; Όσο η εθνική μας ανεξαρτησία απεμπολείται από δανειακές
συμβάσεις που «διαπραγματεύονται» δοσίλογοι; Όσο μας κυβερνούν προδότες; Όσο
κυβέρνηση κι αντιπολίτευση αναγνωρίζουν την κατοχική δύναμη του χρέους; Όσο
αποδέχονται οι μεν και ανέχονται οι δε, τη μετατροπή του ελληνικού κοινοβουλίου
σε πρωτοκολλητή των εντολών της τρόικας;
Για ποιά ανάπτυξη
μπορεί να γίνεται λόγος όταν, κάθε ευρώ που κυκλοφορεί στην αγορά δημιουργεί
χρέος, τοκιζόμενο με 5% και 7%; Όταν δεν έχουμε εθνικό νόμισμα για να
χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση, την υγεία και την παιδεία; Για
να πληρώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις;
Πώς να διαφυλάξουμε τις αποταμιεύσεις και το βιός του λαού μας, πώς να κινηθεί
η αγορά όταν μέσω ιδιωτικοποιήσεων ο δημόσιος πλούτος και μέσω φοροεπιδρομών οι
ιδιωτικές περιουσίες μας εκχωρούνται στους τοκογλύφους δανειστές, τις εγχώριες
και ξένες τράπεζες, τους πολιτικούς και τα «λαμόγια» που τους υπηρετούν;
Σήμερα, περισσότερο
από ποτέ, ο αγώνας των εργαζόμενων και των συνδικάτων τους είναι αγώνας
βαθύτατα πολιτικός, αγώνας εθνικός, αγώνας όλου του λαού. Η μη αναγνώριση και
μονομερής διαγραφή του χρέους, η καθιέρωση εθνικού νομίσματος και η στήριξή του
με έλεγχο της κίνησης κεφαλαίων και παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας
είναι μονόδρομος απέναντι στο ξεπούλημα βασικών κοινωνικών αγαθών και στην
εξαθλίωση του λαού. Η τιμωρία των ενόχων και η εκλογή Συντακτικής
Εθνοσυνέλευσης θ’ ανοίξουν το δρόμο για την εξουσία του λαού, από το λαό και
για το λαό!
Το Ε.ΠΑ.Μ. προτείνει
την αυτοοργάνωση του λαού, την δημιουργία και την οργάνωση επιτροπών
εργαζομένων σε κάθε τόπο δουλειάς χωρίς αποκλεισμούς με ιδεολογικά, ή άλλα
κριτήρια. Επιτροπές όπου ο καθένας θα συμβάλει στην ολοκληρωμένη προετοιμασία
του αγώνα, δηλαδή συνελεύσεις, αποφάσεις από τους ίδιους τους εργαζόμενους,
συντονισμός με άλλα σωματεία, σωστή ενημέρωση κλπ. Δεν γίνεται επιτυχημένη
κινητοποίηση χωρίς την ολόπλευρη συμμετοχή των εργαζομένων στην οργάνωση και
περιφρούρησή της! Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό
κίνημα από τους γραφειοκράτες, κυβερνητικούς, εργοδοτικούς και κομματικούς. Για
να ξαναγίνουν τα συνδικάτα αποτελεσματικά όργανα πάλης των εργαζομένων, όπλα
στα χέρια του αγωνιζόμενου λαού.
Το Ε.ΠΑ.Μ. καλλιεργεί
τη λογική της Γενικής Πολιτικής Απεργίας διαρκείας. Βήμα
το βήμα, άνθρωπο τον άνθρωπο, χώρο το χώρο δουλειάς, γειτονιά τη γειτονιά, το
ΕΠΑΜ αναδεικνύει την τακτική της λειτουργικής
κατάληψης των μέσων και των χώρων εργασίας απ’ αυτούς
τους ίδιους που τα δουλεύουν σε όφελος του λαού και των οικογενειών τους σαν
βασική πλευρά του σύγχρονου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Ε.ΠΑ.Μ. Βόρειου Τομέα
10-3-2013
Τηλ. Επικοινωνίας
–Πληροφορίες: 210 3466224
Ενημερωθείτε! Ακούστε τον Δημήτρη Καζάκη καθημερινά στο ραδιόφωνο: «Εκπομπή Α.Ε.», Art FM 90.6, ώρα 1-2.30 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου