Μανόλης Δρεττάκης: Ενας πρωθυπουργός εκτός τόπου και χρόνου

Ενας πρωθυπουργός εκτός τόπου και χρόνου

Του Μανόλη Δρεττάκη*

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 22/11/2013]

Δύο εμφανίσεις του ακριβοθώρητου πρωθυπουργού την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου. Η πρώτη με τη συνέντευξη που έδωσε στο ΜEGA στις 4.11.13 και η δεύτερη με την ομιλία του στη Βουλή στις 10.11.13 στην πρόταση δυσπιστίας που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και στις δύο περιπτώσεις θέλησε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως έναν πολιτικό που εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2012, βρήκε μια χώρα χρεοκοπημένη και καταβάλλει εργώδεις προσπάθειες για να την καταστήσει αξιόχρεη και ικανή να εξοφλήσει το δυσθεώρητο χρέος που της «φόρτωσαν» οι προκάτοχοί του κάποιων κομμάτων.

Λησμονεί ο πρωθυπουργός ότι ηγείται ενός κόμματος του οποίου ήταν πάντα μέλος και μετείχε σε κυβερνήσεις του μετά τη μεταπολίτευση. Επιπλέον η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, που σήμερα συγκυβερνούν, είναι τα κόμματα που είναι αποκλειστικά υπεύθυνα για τη συσσώρευση του δημόσιου χρέους και ο ίδιος είναι πρωθυπουργός τους τελευταίους 15 μήνες και συνεχίζει, μαζί με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, την πολιτική των Μνημονίων που ξεκίνησε ο προκάτοχός του και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η πολιτική βύθισε την οικονομία της χώρας σε πρωτοφανή πολυετή ύφεση, προκάλεσε το κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων, εκτόξευσε την ανεργία στα ύψη, αύξησε το ποσοστό του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και οδήγησε στη μετανάστευση χιλιάδες ταλαντούχων νέων μας. Αυτή την πρωτοφανή καταστροφή της οικονομίας και την ανθρωπιστική κρίση, ο πρωθυπουργός είχε το θράσος να τις χαρακτηρίσει «επιτυχία»!

Και σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, με τη γνωστή αλαζονεία που τον διακρίνει, ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι μόνο το κόμμα του είναι ικανό να σώσει την Ελλάδα. Για τον λόγο αυτόν, εκτόξευσε βαριές κατηγορίες εναντίον του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φτάνοντας στο απίστευτο σημείο να εκφράσει στη συνέντευξή του την καχυποψία(!) του γι’ αυτό και για τον αρχηγό του. Πρόκειται για μια άκρως αυταρχική και αντικοινοβουλευτική στάση. Ακρως και αντικοινοβουλευτική είναι και η συνεχής φυγομαχία του στην «Ωρα του Πρωθυπουργού» καθώς και η συμπεριφορά του μέσα στη Βουλή την ώρα της ομιλίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς και οι ανοίκειοι χαρακτηρισμοί του γι’ αυτόν στην ομιλία του με την οποία έκλεισε τη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας.

Ο πρωθυπουργός, τόσο στη συνέντευξή όσο και στην ομιλία στη Βουλή, με εμπρηστικό λόγο καλλιεργεί διχαστικό κλίμα επιμένοντας στη θεωρία των δύο άκρων των στενών συνεργατών, ταυτίζοντας ανιστόρητα την αξιωματική αντιπολίτευση, που στις δημοσκοπήσεις παίρνει τα ίδια ποσοστά με το κόμμα του, με τη Χρυσή Αυγή, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι με τον τρόπο αυτό νομιμοποιεί το φασιστικό αυτό μόρφωμα.

Ενα μεγάλο μέρος της συνέντευξης και της ομιλίας του πρωθυπουργού στη Βουλή αφιερώθηκε στην οικονομία. Συνεχώς ανέφερε ως επίτευγμα το μηδαμινό πρωτογενές πλεόνασμα των 500 εκατ. ευρώ, το οποίο, όμως, στη Βουλή ο ίδιος είπε ότι δεν είναι «κανονικό» και ότι τα κανονικά θα εμφανιστούν το 2016. Πράγματι, το εμφανιζόμενο ως πρωτογενές πλεόνασμα είναι εικονικό και επιτυγχάνεται με τη μη επιστροφή ΦΠΑ μεγαλύτερου ποσού και με τη μη εξόφληση χρεών του Δημοσίου 4,5 δισ. ή και παραπάνω ευρώ. Επιπλέον το πλεόνασμα στηρίζεται σε υποθέσεις για την είσπραξη όλων των φόρων του 2013 και προηγούμενων ετών που έχουν συσσωρευτεί, πράγμα εντελώς απίθανο. Απόδειξη, η ιλιγγιώδης αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών ιδιωτών και επιχειρήσεων προς το Δημόσιο.

Ο πρωθυπουργός μίλησε για ισχνή ανάπτυξη το 2014, όταν τόσο ερευνητικά ινστιτούτα όσο και έγκριτοι Ελληνες και ξένοι οικονομολόγοι κάνουν λόγο για συνέχιση της ύφεσης, εξαιτίας των νέων περικοπών στις δαπάνες και της αύξησης των φόρων. Είναι σαφές ότι και αν ακόμα επιτευχθεί η ισχνή αυτή ανάπτυξη, το 0,6% πολύ απέχει από το 4-4,5% που είναι αναγκαίο για να υπάρξουν τα «κανονικά», όπως ο ίδιος τα χαρακτήρισε, πρωτογενή πλεονάσματα και να αρχίσει να μειώνεται το δημόσιο χρέος. Ενα χρέος που το 2013 θα ξεπεράσει τα 320 δισ. ευρώ ή το 175% του ΑΕΠ, όταν το 2009 ήταν 299 δισ. ευρώ και 129% του ΑΕΠ. Για τον λόγο αυτόν, η χώρα μας θα είναι υπό επιτήρηση μέχρι ότου μειωθεί στο 75% του ΑΕΠ, δηλαδή μετά πολλές δεκαετίες.

Τέλος ο πρωθυπουργός, ούτε στη συνέντευξη ούτε στην ομιλία του στη Βουλή, δεν είπε λέξη πώς θα μειωθεί ο αριθμός των ανέργων που έφτασε το 1.350.000 ή το 27,6% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Ενας «ογκόλιθος» που δημιουργήθηκε εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόστηκε από το 2010 και μετά προσθέτοντας 900.000 άνεργους, στον αριθμό που υπήρχε το 2009. Μια σχετική μελέτη εκτιμά ότι με (απίθανο) ρυθμό ανάπτυξης 3,5%, η ανεργία θα επανέλθει στο ύψος του 2009 μετά από 20(!) χρόνια. Μια από τις σοβαρότερες επιπτώσεις της ανεργίας είναι η μείωση του ελληνικού πληθυσμού τόσο εξαιτίας της μετανάστευσης όσο και της μείωσης των γεννήσεων και της αύξησης των θανάτων το 2011 και το 2012. Από όσα προαναφέρθηκαν είναι σαφές ότι ο πρωθυπουργός είναι εκτός τόπου και χρόνου. Τόσο στη συνέντευξή όσο και στην ομιλία του στη Βουλή προσπάθησε να δώσει μια εικόνα της χώρας που υπάρχει μόνο στη φαντασία του. Οταν στην πραγματικότητα, εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζεται από τις αρχές του 2010 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα οπισθοδρομεί και ένα ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της βυθίζεται στη δυστυχία και στην εξαθλίωση.

* Πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ