Κυβερνητική δύσπνοια

Κυβερνητική δύσπνοια

Της Αγγελικής Σπανού

[Πηγή: tvxs.gr, 23/12/2013]

Το χριστουγεννιάτικο ιντερμέδιο θα κρατήσει μέχρι τις αρχές του Ιανουαρίου και θα είναι ένα διάστημα περισυλλογής για την κυβέρνηση. Στις 8 του πρώτου μήνα του νέου έτους, με την έναρξη δηλαδή της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ, θα πραγματοποιηθεί εδώ η συνεδρίαση του Κολεγίου των Επιτρόπων και εκεί εκ των πραγμάτων θα γίνει συζήτηση για το ελληνικό ζήτημα. Κάπου τότε θα γυρίσουν και οι επικεφαλής του κλιμακίου της Τρόικας για τα περαιτέρω που έμειναν στη μέση, ενώ εκκρεμεί μία δόση των 4,9 δις ευρώ, που - δυνητικά - θα μπορούσε να εγκριθεί στο Eurogroup της 27ης Ιανουαρίου.

Ως τότε, ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα έχουν χρόνο να αποτιμήσουν τα πολιτικά δεδομένα, όπως έχουν διαμορφωθεί, και να επανεξετάσουν το σχεδιασμό τους. Παρά την ανακούφιση που εκφράζεται για την ομαλή έκβαση της ψηφοφορίας για τον ενιαίο φόρο ακινήτων και τους πλειστηριασμούς, γεγονός είναι ότι η κυβερνητική πλειοψηφία έχασε μία ακόμη έδρα, με τη διαγραφή του Βύρωνα Πολύδωρα, ενώ δεν συνυπολογίζεται ως απώλεια ο απών Απ. Κακλαμάνης επειδή δήλωσε ίωση, αλλά έχει απουσιάσει και από άλλες ψηφοφορίες χωρίς να έχει  ίωση.

Το θέμα, λοιπόν, είναι ότι μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η συμπολίτευση έχασε δύο βουλευτές (πρώτα τη Θ. Τζάκρη και μετά τον Β. Πολύδωρα), ενώ τα περίφημα «μαξιλάρια» τα οποία είχε διαφημίσει ο πρωθυπουργός αποδεικνύονται άδεια, αφού κανένας ανεξάρτητος βουλευτής ή βουλευτής άλλου κόμματος δεν υπερψήφισε για να στηρίξει την κυβερνητική πολιτική. Κυβερνητικοί παράγοντες υποστηρίζουν ότι η συρρίκνωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στις 153 έδρες κάνει πιο δύσκολη την ανταρσία γιατί κάποιος βουλευτής θα πρέπει να πάρει πάνω του την ευθύνη να ρίξει την κυβέρνηση, αλλά είναι προφανές ότι αυτά είναι σαν τα λόγια παρηγοριάς στον βαρέως πάσχοντα. Γιατί η διατήρηση της συνοχής δεν κατέστη εφικτή, ενώ τέθηκαν προς ψήφιση νομοθετικές πρωτοβουλίες που κατατέθηκαν μονομερώς, δηλαδή χωρίς την έγκριση της Τρόικας.

Με άλλα λόγια, ενώ η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να μη χάσει βουλευτές και άφησε σε εκκρεμότητα τη συμφωνία με τους πιστωτές με όποιο κόστος έχει αυτό, δεν τα κατάφερε να περάσει τη δοκιμασία χωρίς αμυχές. Το πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι στην επόμενη κρίσιμη ψηφοφορία οι ισορροπίες θα είναι εξαιρετικά ευαίσθητες  και αυτό είναι κάτι που θα συνεκτιμηθεί όταν αρχίσουν οι πιέσεις για κατάθεση συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το 2014, πόσο μάλλον για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα μέχρι το 2017. Αυτή η συζήτηση είναι θέμα λίγων μηνών να ανοίξει και πάντως τον Απρίλιο, όταν θα επισημοποιηθεί η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος και θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για την απομείωση του χρέους, στο τραπέζι θα μπουν όλα μαζί: Δημοσιονομικό κενό, χρηματοδοτικά κενά, μείωση επιτοκίων, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, νέο πακέτο στήριξης, νέο μνημόνιο, όπως και αν αυτό ονομαστεί.

Τα Χριστούγεννα θα είναι δύσκολα για την κυβέρνηση και επειδή η αστάθεια στο ΠΑΣΟΚ εντείνεται διαρκώς και αυτό εκ των πραγμάτων επιδρά στη συνολική εικόνα. Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής την Κυριακή αποτυπώθηκε ξεκάθαρα μια νευρικότητα στα όρια της υστερίας ή και πέρα από αυτά η οποία προφανώς και συνδέεται με την διαρκή κάθοδο του ΠΑΣΟΚ η οποία βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη διαρκή άνοδο των τόνων της επίθεσης στον ΣΥΡΙΖΑ (χθες ο Ευ. Βενιζέλος εισήγαγε στο δημόσιο διάλογο τον όρο του «εκτσογλανισμού» για να καταγγείλει την αξιωματική αντιπολίτευση με νέα ορμή). 

Όλα αυτά ασφαλώς και έχουν να κάνουν με τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν πλέον ότι παγιώνεται προβάδισμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο στην πρόθεση ψήφου αλλά και στην παράσταση νίκης. Και αυτό συμβαίνει ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει παρουσιάσει κάτι νέο και πειστικότερο σε σχέση με το οικονομικό του πρόγραμμα, ούτε έχει απαλλαγεί από τις εσωτερικές του έριδες για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η σύγκρουση με τους εταίρους αν χρειαστεί (μέχρι τη δραχμή λέει η μειοψηφία) και ενώ στο μεταξύ έχουν γίνει τα αποκαλυπτήρια για βουλευτές - επενδυτές της Blackrock που καταγγέλλουν – φραστικά - τις αγορές και την κερδοσκοπία τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, ανεβαίνει χωρίς να βοηθά τον εαυτό του και χωρίς να προσφέρει μια συγκροτημένη και ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης. Τι σημαίνει αυτό; Κατά μία εκτίμηση, σημαίνει ότι έχει αλλάξει το κριτήριο στην πρόθεση ψήφου για πολλούς πολίτες: Δεν επιλέγουν το κόμμα που τους πείθει περισσότερο, αλλά ζητούν να σταματήσει αυτό που ζουν τώρα, ανεξάρτητα από τι θα γίνει μετά. Είτε είναι έτσι είτε όχι, γεγονός είναι ότι κινούμαστε ήδη σε αχαρτογράφητα νερά: Η κυβέρνηση αγκομαχά, η αντιπολίτευση δεν δείχνει έτοιμη για μια αποτελεσματική διαχείριση στα δύσκολα και η κοινωνία ελπίζει σε κάτι που ποιος θα της το προσφέρει.