Σταύρος Χριστακόπουλος: Τα κινήματα ανοίγουν δρόμους

Τα κινήματα ανοίγουν δρόμους

του Σταύρου Χριστακόπουλου

[Πηγή: Το ΠΟΝΤΙΚΙ, 12/12/2013]

Ένα κίνηµα κατά των πλειστηριασμών ετοιμάζεται να σαρώ­σει ολόκληρη την επικράτεια. Αυτό, πιθανότατα, θα συμ­βεί ανεξάρτητα από το είδος της ρύθμισης που θα ετοι­μάσει η κυβέρνηση και το περιτύλιγμα με το οποίο θα τη συνοδεύει.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πολύς κόσμος ετοιμάζεται να χάσει το σπίτι του, το οποίο απέκτησε υπό τους ήχους των πολιτικών και τραπεζικών Σειρήνων, που από το 2000 τρα­γουδούσαν μελωδικά: «Ο δανεισμός είναι ανάπτυξη. Δεί­τε πώς αναπτύσσονται οι μεγάλες χώρες, με μεγάλο ιδιω­τικό δανεισμό». Τώρα τα σπίτια, που αποκτήθηκαν με υπέ­ρογκο, αλλά αφειδώς παρασχεθέντα δανεισμό, χάνονται.

Ένα άλλο, αθόρυβο κίνηµα, αυτό της επανασύνδεσης του ρεύματος σε σπίτια οικογενειών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν, έχει απλωθεί επίσης σε ολόκληρη τη χώρα και - σε συνδυασμό με τη φρίκη των καθημερινών θανά­των - ασκεί ισχυρή πολιτική πίεση σε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να μπαλώσει την εγκληματική της πολιτική στα θέματα του ρεύματος και της θέρμανσης.

Το κίνηµα «Δεν πληρώνω», που δραστηριοποιήθηκε εναντί­ον των διοδίων, τώρα βρίσκεται αντιμέτωπο με διώξεις. Ωστόσο δικαιώθηκε πλήρως με τις νέες αυξήσεις, οι οποί­ες καθιστούν πανάκριβη τη συχνή μετακίνηση στους μεγά­λους οδικούς άξονες της χώρας.

Το «Κίνηµα της πατάτας» ξάφνιασε τους πάντες, ενώ επικρί­θηκε από πολλές πλευρές λόγω της αρχικής του προχειρό­τητας. Όμως σταδιακά εξαπλώθηκε και μετασχηματίστη­κε σε γενικότερο «Κίνημα χωρίς μεσάζοντες», ενώ προ­σέφερε - παρ’ ότι και σήμερα ακόμη αντιμετωπίζεται με εχθρότητα από μέρος της πολιτικής ελίτ και των θεσμών - ακόμη και ιδέες στο κράτος, το οποίο επιχειρεί να υιοθε­τήσει και να εντάξει στη λειτουργία του μέρος των κινημα­τικών προτάσεων και μεθόδων.

Τα κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία και φαρμακεία, αλλά και τα ανταλλακτικά παζάρια στήνονται σε κάθε γειτονιά προ­σφέροντας ανακούφιση στα θύματα της μνημονιακής και κυβερνητικής βαρβαρότητας.

Το κίνηµα κατά των πλειστηριασµών είναι ένα ακόμη λα­μπρό παράδειγμα αυτοοργάνωσης, συμμετοχής και αλ­ληλεγγύης μεταξύ των πολιτών, σε αντίθεση μάλιστα σε μια ελιτίστικη μιντιακή αντίληψη, η οποία προβάλλει συστηματικά τους «έξυπνους», τους «ικανούς», τους «πρωτοτυπούντες» και τους «αυτοδημιούργητους» που βρίσκουν εξατομικευμένες «απαντήσεις» στην κρίση. Η σκληρή πραγματικότητα υποδεικνύει ότι διέξοδο... μόνο μαζί θα βρούμε!

[Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1790 στις 12 Δεκεμβρίου 2013]