Ο ΚΟΥΡΔΙΣΤΗΣ
του Μίκη Θεοδωράκη
Διαβάζοντας την «Τρίτη Επιστολή προς Κύπριο φίλο» του Δημ. Κωνσταντακόπουλου διαπιστώνω ότι τελικά
κερδήθηκε κι αυτός από την … γοητεία της Ουτοπίας. Άλλωστε την κάθε του πρόταση
για την έξοδο από την κρίση φροντίζει να την ακυρώνει με μια δική του αντιπρόταση.
Ουτοπία ενάντια στην Λογική. Είτε Λογική ενάντια στην Ουτοπία. Πώς το είχε πει
ο Όρσον Ουέλλες … «Τελικά οι Ελβετοί το μόνο που κατάφεραν να προσφέρουν είναι
τα ρολόγια».
Όταν έχεις συνηθίσει να σε
κουρδίζουν για να πιστεύεις ότι μ’ αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνεσαι ως άτομο και
ως λαός, τότε φτάνεις στο σημείο να μισείς τα πουλιά που πετούν ελεύθερα και
τους ανθρώπους που σκέφτονται και προχωρούν χάρη στην δική τους ενέργεια,
ελεύθερα, χωρίς να έχουν ανάγκη τον Κουρδιστή!
Πάρτε παράδειγμα τους Έλληνες.
Που πριν προλάβουν να ελευθερωθούν μετά το 1821 τους παραλαμβάνει ο Κουρδιστής,
πότε οι Βαυαροί, πότε οι Γλύξμπουργκ, πότε οι Άγγλοι, πότε οι Γάλλοι, οι
Γερμανοί, οι Αμερικανοί και πότε οι Τροϊκανοί, με λίγες εξαιρέσεις που
τιμωρήθηκαν παραδειγματικά, έτσι που να μην μπορούν να σκεφτούν τη ζωή τους
χωρίς τον Αρχικουρδιστή, που εδώ και αιώνες πότε με τις αποικίες και τα
προτεκτοράτα, πότε με τους πολέμους και τις κατοχές, τις Χιροσίμες, τα
Άουσβιτς, τις Τράπεζες και πάντοτε με τις απειλές, τα «Σοκ και Δέος» ρυθμίζει
τους Λαούς σαν τους δείκτες του ρολογιού: Εσύ για τις ώρες, Εσύ για τα λεπτά κι
εσείς για τα δευτερόλεπτα. Όλα τακτικά και αναλλοίωτα, χάρη στο σιδερένιο χέρι
του Κουρδιστή.
Να όμως που η ανθρώπινη φύση
αντιστέκεται σ’ αυτό τον κτηνώδη και απάνθρωπο Νόμο. Γιατί τελικά
αντιστρατεύεται το Νόμο της Ζωής και την Αρμονία της Φύσης, μιας και τελικά
είναι ο Νόμος του Χάους και του Θανάτου.
Έτσι γεννιούνται κάπου-κάπου
ελεύθεροι άνθρωποι, που ξεφεύγουν από τον Νόμο του Κουρδιστή, με ελεύθερη
Σκέψη, Πνευματικές Δημιουργίες, Ιδεώδη, Οράματα που απέναντι στον κυρίαρχο Νόμο
φαντάζουν Ουτοπίες. Ουτοπίες, Παρθενώνες και Μαραθώνες. Πνευματικές και
καλλιτεχνικές Κορυφές. Μάχες και θυσίες για την Ελευθερία και τον Ελεύθερο Βηματισμό
με σάρκα, νεύρα, πόδια, χέρια, όραση, ακοή και προ παντός μυαλό και θέληση να
αγαπούν, να ονειρεύονται και να πράττουν περιφρονώντας το τριχωτό και βάρβαρο
χέρι του Κουρδιστή. Που όμως για να το κόψουν, δεν έχουν τη δύναμη να το κάνουν
μόνοι τους χωρίς οι άνθρωποι-ωρολογιοδείκτες να συνειδητοποιήσουν πως είναι
άνθρωποι που δεν έχουν ανάγκη από τον Κουρδιστή για να κινούνται σαν
στρατιωτάκια γύρω-γύρω μονότονα, απάνθρωπα, χειρότερα απ ό φυτά, σκέτα νούμερα,
υποψήφια θύματα για τις σαρκοβόρες Τράπεζες και τα Νέα Νταχάου, χωρίς φύλακες
και βασανιστές που στοιχίζουν, αφού τα θύματα έγιναν εθελοντές εξαθλίωσης,
ατίμωσης και αργού θανάτου.
Αθήνα, 2.4.2013
Μίκης Θεοδωράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου