Τότε, Τσώρτσιλ και Στάλιν... Τώρα, Μέρκελ και Λαγκάρντ!
Γράφει
ο
Χρήστος Πασαλάρης
[Πηγή: Real.gr,
21/10/2013]
Τι ντροπή!..
Ποιος να πίστευε ότι το αίσχος του Οκτωβρίου 1944, τότε δηλαδή που ο Τσώρτσιλ
και ο Στάλιν, σε μυστική συνάντησή τους στη Μόσχα, συμφώνησαν γράφοντας σε ένα
κομμάτι χαρτί το «μερτικό» τους στην Ελλάδα (90% ο πρώτος, 10% ο δεύτερος)!
Ποιος, αλήθεια, να πίστευε ότι το αίσχος θα επαναλαμβανόταν και το 2013, με τη
Μέρκελ της «τρόικας» και τη Λαγκάρντ του ΔΝΤ να τρώγονται για την κυριαρχία
τους στη δύστυχη πατρίδα μας, γράφοντας την ελληνική κυβέρνηση στα παλιά τους
τα παπούτσια!..
ΠΟΙΟΣ ΝΑ
ΠΙΣΤΕΥΕ ότι σε καθεστώς ξένης κατοχής, όπως το σημερινό, με 7 στους 10 Ελληνες
υπερχρεωμένους και με τη μισή Ελλάδα σε κατάθλιψη, Ελληνες υπουργοί θα
εκλιπαρούσαν έγκριση από τους τζιτζιφιόγκους της «τρόικας» ακόμη και για...
χαρτί καθαριότητας!.. Και ποιος να πίστευε ότι οι τύποι αυτοί θα κυκλοφορούσαν
αρειμάνιοι, με ύφος χιλίων δερβίσηδων, χωρίς να φοβούνται ούτε καν ένα ανώδυνο
«γιαούρτωμα» από τους οργισμένους πολίτες, αφού και το «γιαούρτωμα» θεωρείται
από τον υπουργό Προστασίας «πράξη βίας»!!!
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ να πίστευε
ότι αυτός ο υπερήφανος λαός (ο οποίος τέτοιες μέρες το 1941, με τη γενναία
αντίστασή του στη γερμανική εισβολή, άλλαξε την πορεία του πολέμου υπέρ
των Συμμάχων), θα ήταν και πάλι υπόδουλος στη Γερμανία της Μέρκελ, όχι χάρη στα
«πάντσερ» αλλά στα, δέκα φορές πιο θανατηφόρα, μνημόνια (τα οποία η υπερήφανη
Ιρλανδία διώχνει εντός του Δεκεμβρίου!..). Μνημόνια που ο δικός μας τσάρος της
οικονομίας εξυμνεί σαν «Δέκα Εντολές»!..
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ
όμως όλα αυτά; Οτι «το μοιραίον φυγείν αδύνατον»; Οτι παραδινόμαστε; Οχι
βέβαια! Χίλιες φορές όχι. Οχι διότι με τα «τέσσερα λαχεία» στον κόρφο της (τον
τουρισμό, τη ναυτιλία, τον υπόγειο θησαυρό και τη στρατηγική της θέση), αλλά
και με μια δυναμική ηγεσία που μπορεί να αναδείξει ο λαός μας, αν ψηφίσει
επαναστατικά, η δόλια Ελλάδα της κατοχικής κακομοιριάς σίγουρα θα γίνει,
πολύ πριν έλθει το 2021, το πιο λαμπρό αστέρι της Ευρώπης!
ΠΩΣ ΤΟ
ΠΙΣΤΕΥΩ; Το πιστεύω γιατί τα 72 χρόνια θητείας στο έρμο λειτούργημα καλλιέργησαν
αυτό που ο Γάλλος φιλόσοφος Μπερξόν (δάσκαλος του δικού μας Νίκου Καζαντζάκη),
αποκαλούσε «ενόραση» και που το κατέχουν όλοι όσοι ζυμώνονται πολλές δεκαετίες
στη δημόσια ζωή... Αλλά μιας και θυμήθηκα τον μεγάλο μας Καζαντζάκη, να πω ότι,
κατά καλή σύμπτωση, έπεσε στα χέρια μου ένα άρθρο του στην εφημερίδα
«Ελεύθερος» του αείμνηστου Δημήτρη Πουρνάρα, γραμμένο επί Κατοχής. Αρθρο που
πολύ ταιριάζει στα σημερινά και θέλει τον λαό μας αισιόδοξο, να πιστεύει στη
μεγάλη αλλαγή. Εγραφε λοιπόν ο συγγραφέας του «Ζορμπά»:
«Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ -όπως και κάθε έθνους που έχει μεγάλη ιστορική αποστολή- είναι τραγική.
Κάθε τόσο οι πλούσιες μέσα της αντινομίες τη σπρώχνουν στα χείλια του γκρεμού.
Η Ελλάδα στη μακρόχρονη ιστορία της έφτασε πολλές φορές στον γκρεμό. Και τότε
γινόταν το απροσδόκητο, δηλαδή αυτό που υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική και που
ονομάζεται θαύμα -ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑ- και η Ελλάδα σώζονταν. Και όχι μονάχα
σώζονταν, παρά και έπαιρνε καινούργιες εντολές να συνεχίσει τη μοιραία τραγικήν
αποστολή της: Να φωτίσει τον κόσμο…»!
ΑΥΤΑ ΑΠΟ τον κορυφαίο
συγγραφέα του «Καπετάν Μιχάλη»… (τρεις φορές υποψήφιο για Νόμπελ, που δεν το
πήρε γιατί τον τορπίλισαν η Εκκλησία και η Ακαδημία). Το όραμά του για ξαφνική
αναγέννηση γίνεται σήμερα επίκαιρο, καθώς η πατρίδα αιωρείται «στα χείλια του
γκρεμού»!.. Ποιοι καλούνται να τη σώσουν; Οι νέοι (οι νέοι όλων των ηλικιών),
έστω μέσω της επαναστατικής ψήφου τους! Αρκεί να βιαστούν. Αρκεί να ξεκολλήσουν
από τον καναπέ, να περιορίσουν τον... χαβαλέ στις καφετέριες, να σκύψουν μια
ώρα την ημέρα στο ερευνητικό βιβλίο, να γυμνάσουν άλλη μια ώρα το σώμα τους, να
μάθουν να βαδίζουν γρήγορα με το κεφάλι ψηλά, να μη φοβούνται τίποτε, ούτε τον
θάνατο, να μη λατρεύουν το χρήμα!.. Και οι τολμηρότεροι από αυτούς να θυμούνται
πού και πού λέξεις που αρχίζουν με το στερητικό Αλφα: Ασυμβίβαστος,
Αντισυμβατικός, Ανορθόδοξος, Ασυνθηκολόγητος…
ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ
Αναίσθητος για τα πάθη της πατρίδας! Ποτέ Αδιάφορος για τα κοινά!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου