Στέλιος Κυμπουρόπουλος: Την Τρίτη 16 Ιουλίου, στις 20:00, εγώ θα είμαι εκεί...
Εγώ θα είμαι εκεί… μπροστά από τη Βουλή και θα σας περιμένω ΟΛΟΥΣ !!!!
«Ονομάζομαι Στέλιος Κυμπουρόπουλος και έχω την ηλικία των 28 χρονών
(παρά λίγων ημερών). Είμαι ένας νέος ειδικευόμενος ψυχίατρος, είμαι ένας
μεταπτυχιακός φοιτητής, είμαι ερευνητής, είμαι υποστηρικτής, και με κάθε τρόπο,
προαγωγός των ανθρώπινων δικαιωμάτων… και τέλος είμαι ένας άνθρωπος με σοβαρή
κινητική αναπηρία.
Παραπάνω περιγράφω εν συντομία τα όσα είμαι. Κανείς δε ξέρει όμως τα
πόσα θέλω να γίνω, τα πόσα μπορώ να φτάσω, τα πόσα αξίζει να κάνω. Ούτε εγώ έχω
κάποια απάντηση! Το μόνο που γνωρίζω είναι πως σε σύντομο
χρονικό διάστημα δε θα μπορώ να είμαι τίποτα. Ένας άνθρωπος χωρίς όνειρα δεν
είναι άνθρωπος. Ένας άνθρωπος χωρίς στόχους δεν είναι άνθρωπος. Ένας άνθρωπος
χωρίς ελπίδα δεν είναι άνθρωπος. Ένας άνθρωπος χωρίς αύριο δε ζει! Θέλω να ζω
όμως σε μια Ελλάδα που έχει αξίες που μπορεί να βασίζεται στις δικές της
δυνάμεις. Δεν έχει σημασία αν φάμε ακόμα μια ημέρα καλό φαγητό, όταν πολλοί
συνάνθρωποί μας τρώνε ψίχουλα ή ό,τι βρουν σε συσσίτια και ανοιχτόκαρδους ανθρώπους…
σύντομα εκεί θα καταλήξουμε οι περισσότεροι! Δεν έχει αξία αν δουλέψουμε μια
μέρα περισσότερο, αφού είτε το 27% των συμπολιτών μας δε δουλεύει είτε και να
δουλεύει κάποιος σήμερα, αύριο ο μισθός του δεν θα είναι αρκετός για τα
καθημερινά απαραίτητα αγαθά. Και το ερώτημα γεννιέται: γιατί συμβαίνει αυτό;
Συμβαίνει γιατί αφήσαμε τη ζωή μας, χωρίς οδηγό, χωρίς υπηρεσίες, χωρίς
όραμα. Σταματήσαμε να πιστεύουμε στην προσπάθεια και στη σωστή ανταμοιβή και
πιστέψαμε στη λαχειοφόρο αγορά των ψήφων. Δεν υπολογίσαμε ώστε να φτιάξουμε μια
κοινωνία για όλους, μια κοινωνία με βάση την Παιδεία, τις Επιστήμες, την
Έρευνα, τη Φυσική Ελληνική Ομορφιά του εδάφους και του υπεδάφους.
Δε ξέρω αν η ώρα μηδέν έφτασε, εγώ όμως ορίζω το δικό μου σημείο μηδέν.
Την Τρίτη 16 Ιουλίου θα είναι σαν να έχω γενέθλια, θα είναι τα δικά μου
διαφορετικά γενέθλια που αντί να τα γιορτάσω απολαμβάνοντας κάποιο γεύμα δίπλα
στη θάλασσα με καλό κρασί και φαγητό, θέλω να γιορτάσω την αρχή μιας
καινούργιας ημέρας, μιας αλλαγής. Εγώ θα είμαι εκεί στις 20:00, μπροστά από το
άγαλμα του άγνωστου Στρατιώτη μπροστά από τη Βουλή και θα σας περιμένω ΟΛΟΥΣ,
να γεμίσει ο χώρος Ελπίδα έξω από το σπίτι μέσα στους δρόμους.
Ελάτε και φέρτε μαζί σας από ένα κερί να το ανάψουμε σαν σύμβολο ελπίδας
για το αύριο. Φέρτε μαζί σας, με οποιοδήποτε τρόπο ιδέες – απόψεις κι όχι
φράσεις του παρελθόντος (όπως ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ), ώστε να είναι
στοιχειοθετημένες και τεκμηριωμένες. Θα είμαστε εκεί για να τα μοιραστούμε
αυτά, για να τα κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ ελεύθερων ανθρώπων, ένα
ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ. Δεν θα βρεθούμε εκεί για διασκέδαση και γλέντι, με σουβλάκια
και μπύρες. Οι εξελίξεις δεν έρχονται με την λειτουργία της πέψης, αλλά με τη
λειτουργία του πνεύματος. Καμιά αλλαγή δεν έγινε με το ξυλάκι από το καλαμάκι,
αλλά όλες έγιναν με το ξίφος του πνεύματος και τη θέληση του σώματος. Θα
είμαστε εκεί για την αλλαγή, για μια βιώσιμη ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ!!!
Είμαι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος
• Δεν υποκινούμαι από κανένα κόμμα ή πολιτική παράταξη για αυτήν την προσπάθεια για αναστολή της καταδίκης μας. ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΑΙ όμως από τη θέλησή μου να ζω ελεύθερος και καλά!
• Χρησιμοποιώ το Facebook και άλλα social media όχι σαν τελικό αποδέκτη, αλλά ως μέσο για τη διάδοση ενός τελικού σκοπού.
• Δεν υποκινούμαι από κανένα κόμμα ή πολιτική παράταξη για αυτήν την προσπάθεια για αναστολή της καταδίκης μας. ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΑΙ όμως από τη θέλησή μου να ζω ελεύθερος και καλά!
• Χρησιμοποιώ το Facebook και άλλα social media όχι σαν τελικό αποδέκτη, αλλά ως μέσο για τη διάδοση ενός τελικού σκοπού.
Σας αφήνω με στοίχους από το ποίημα “Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος” του
Τάσου Λειβαδίτη και με την ελπίδα να είμαστε μια δύναμη εκείνο το βράδυ!
"Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές […]
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές […]
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου […]".
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου […]".
---------------------------------------------------
Το Ε.ΠΑ.Μ.
θα είναι εκεί.
Εκ μέρους
της Πολιτικής Γραμματείας και του Οργανωτικού Γραφείου, τα μέλη και οι φίλοι
του ΕΠΑΜ καλούμαστε την Τρίτη 16/07 να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Στέλιου
Κυμπουρόπουλου, αυτού του μοναδικού αγωνιστή Ζωής και Αξιών και τον
συντροφεύσουμε στην διαμαρτυρία του στο Σύνταγμα χωρίς τις σημαίες και τα
διακριτικά μας, μοναχά με ένα κερί, όπως μας το ζητάει.
Ο Στέλιος
μας έχει χιλιάδες
όνειρα και μέσα σ’ αυτά είναι και το δικό μας όνειρο!!!!
Να φέρουμε την
Ελευθερία στην Πατρίδα, να ζήσουμε σε πραγματική Δημοκρατία.
Τρίτη βράδυ
λοιπόν, 16/7 στις 8.00 μμ. στο Σύνταγμα, το ΕΠΑΜ θα είναι εκεί, για να
ανάψουμε μαζί του ένα κερί σαν σύμβολο ελπίδας για το αύριο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου