Καλώς τον…

Καλώς τον…

του Δημήτρη Μηλάκα

[Πηγή: Το ΠΟΝΤΙΚΙ, 15/07/2013]

Ο Σόιμπλε προφανώς δεν έρχεται με δώρα στην Αθήνα. Και να το ήθελε (που δε το θέλει)  η προεκλογική περίοδος άλλα επιβάλλει: Ο Γερμανός ψηφοφόρος στον οποίο στοχεύει, τον θέλει σκληρό και με το χέρι σηκωμένο να βάζει στη θέση τους, τους τεμπέληδες Έλληνες και λοιπούς χαραμοφάηδες του ευρωπαϊκού νότου.

Έρχεται, λοιπόν, για μια επιθεώρηση εντυπώσεων. Για να δείξει στους ψηφοφόρους του πως το Βερολίνο ελέγχει το ελληνικό προτεκτοράτο, πως μπορεί να επιβάλλει μια κυβέρνηση και να στηρίξει μια ετερόκλητη συμμαχική κυβέρνηση προκειμένου να γίνονται οι (γερμανικές) δουλειές.

Την ίδια στιγμή η εν λόγω ελληνική κυβέρνηση φροντίζει με την άφιξη του Γερμανού να τακτοποιήσει στη Βουλή τις εκκρεμότητες που ανέκυψαν και να κανονίσει  τα (γερμανικά) προαπαιτούμενα για την καταβολή  των δόσεων (των νέων δανείων με τα οποία ξεπληρώνονται εντόκως τα παλιά, πολλαπλασιάζοντας το χρέος) μ ε το νέο (ένα ακόμη) πολυνομοσχέδιο.

Περιμένοντας τον Σόιμπλε η κυβέρνηση φρόντισε να κρεμάσει στο τσιγκέλι τους απολυμένους, παρακολουθεί πειθήνια την προώθηση της οδηγίας των δανειστών περί των πλειστηριασμών και κατασχέσεων, ολοκληρώνει τη διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και της παιδείας, σπρώχνει απεγνωσμένα τις διαδικασίες ξεπουλήματος.

Και ενώ η κυβέρνηση τα κάνει όλα -όχι μόνο ό,τι της ζητούν αλλά και άλλα-παρακολουθεί τη χώρα να πηγαίνει στα βράχια, καθώς τίποτε (το χρέος μεγαλώνει) κανένας δείκτης, (η ανεργία σκαρφαλώνει στα ύψη)  καμία ένδειξη ( έσοδα του δημοσίου) δεν εμφανίζει ένα θετικό μήνυμα.  

Παρ όλα αυτά τα νεοφιλελεύθερα κόμματα (ΝΔ- ΠΑΣΟΚ)  που εξασφάλισαν την κυβέρνηση λέγοντας χοντρά προεκλογικά ψέματα εξακολουθούν να  ακολουθούν (γερμανικές) εντολές οι οποίες οδηγούν τη χώρα στο χάος και αυτά τα ίδια (τα κόμματα) στο περιθώριο. Αυτοκτονικές τάσεις; Ή μήπως τους έχουν (ποιος ξέρει πως;) στο χέρι;