Οι προνομιούχοι, εκεί γύρω στο χιλιάρικο...
Η κατάσταση είναι γελοία – για να μην τη χαρακτηρίσω αλλιώς - παρόλο που είμαι στους προνομιούχους που έχουν ακόμα μισθό και μάλιστα πολύ ικανοποιητικό σύμφωνα με τα στάνταρ που βάζουν οι συμμορίες. Γιατί όταν ξεζουμίζουν κάτι γεροντάκια που έχουν τέσσερα κατοστάρικα σύνταξη, το να διαμαρτυρηθώ μοιάζει ύβρις...
Το γεγονός βέβαια πως δουλεύω 30 χρόνια και δεν μπορώ ούτε ένα χαρτζιλίκι να δώσω στα παιδιά μου (το ένα άνεργο και το άλλο εργαζόμενο νέου τύπου...) ούτε να τολμήσω να χρειαστώ κάτι περισσότερο από στέγη, λογαριασμούς και φαί δεν είναι ύβρις, ίσα ίσα που θα πρέπει να λέω και δόξασοι γιατί θα μπορούσα να είμαι άνεργη, ασθενής, πεταμένη στο δρόμο, και να με έχουν απαγάγει οι εξωγήινοι !!! Οπότε ευτυχώς ...
Αυτό που ζητούν σε έναν άνθρωπο π.χ. της δικής μου κατηγορίας , δηλαδή τους εναπομείναντες μισθοσυντήρητους γύρω στο χιλιάρικο, (εκτός από το να τους κατεβάσουν στη κατηγορία τέσσερα κατοστάρικα ή ταμείο ανεργίας, που είναι το τελικό πλάνο) είναι πολύ απλό. Μπορώ να μένω σε ένα ημιυπόγυειο χωρίς θέρμανση (χωρίς καν αέρα) στο κέντρο της Αθήνας και μάνι μάνι να το νοίκι λιγότερο. Επίσης μπορώ να μην έχω τηλέφωνο και να μην ανάβω θερμοσίφωνο, πληντύριο και κουζίνα και να και η ΔΕΗ λιγότερη.
Αν μένω λοιπόν κάπου γύρω στα στενά της Ομόνοιας, σε ένα σπίτι κάτω από τη γη, πλένω στη σκάφη, επικοινωνώ με τα περιστέρια και τρώω ψωμάκι, τυράκι, ντοματούλα (στη καλύτερη των περιπτώσεων) χωρίς να χρειάζεται να μαγειρεύω, θα επιβιώσω (αν δεν μου τσακίσει το κεφάλι κάποιος, αν δεν με βρουν πεταμένη σε κάποια γωνία).
Γιατί το περιθώριο μου στο σχέδιό τους είναι η υποτυπώδης επιβίωση. Η όποια επιβίωση ακόμα και στους υπονόμους των κατοικιών τους, σαν αρουραίος. Και υπάρχουν κι άλλες πολλές περικοπές που μπορεί να κάνει ένας προκομένος και ευσυνείδητος πολίτης. Αντί για χαρτί τουαλέτας μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί εφημερίδες όπως το παλιό καλό καιρό. Μπορεί να πηγαίνει με τα πόδια στη δουλειά. Να πλένει τα ρούχα του αραιά και που και τόσα άλλα.
Πολλές φορές ρωτάτε μα δεν ξέρουν τι γίνεται έξω? Εχουν προσπαθήσει να δουν πως ζει κάποιος με τέσσερα ή πέντε κατοστάρικα το μήνα? Μα φυσικά το ξέρουν. Γνωρίζουν τα πάντα. Αυτό που δεν καταλαβαίνετε είναι πως στο μυαλό τους έχουν την εικόνα ενός άστεγου σε ένα παγκάκι ο οποίος ζει!! IT’S ALIVE!!! Οπότε αφού αυτός ο άνθρωπος που κοιμάται σε ένα παγκάκι ή στο δρόμο, χωρίς να πλένεται με σκισμένα ρούχα, τρώγοντας από τα σκουπίδια, και απροστάτευτος από ότι βρίσκεται γύρω (εγκληματικότητα) και μέσα του (αρώστειες), ΖΕΙ , τότε όλοι μπορούν να ζήσουν και να σταματήσουν τη μουρμούρα και τη κλάψα.
Ετσι σκέφτονται. Πως τα περιθώρια επιβίωσης του λαουτζίκου είναι μεγάλα. Πως με τον άλφα ή βήτα τρόπο θα φάμε ένα κομμάτι ψωμί έστω κι από τα σκουπίδια. Πως με τον άλφα ή βήτα τρόπο , είτε ψάχνοντας για δανεικά, είτε ζητιανεύοντας είτε κλέβοντας θα επιβιώσουμε. Δεν έχεις δουλειά? Μπορείς να κάνεις πιάτσα. Να γίνεις ζιγκολό ή κ@λομπαράς. Μπορείς να γίνεις βαποράκι ή απλά ζητιάνος. Μπορείς να βρεις τη τροφή σου με οποιοδήποτε τρόπο. Νόμιμο ή παράνομο. Τα περιθώρια σ΄ενα κράτος μπουρδέλο είναι ανεξάντλητα για όσους πουλήσουν το σώμα τους, τη ψυχή τους, την αξιοπρέπειά τους, το μυαλό τους, τα πάντα, σε ότι λάχει για να επιζήσουν.
Μπορείς ακόμα να πουλήσεις τα νεφρά σου, τα μάτια σου, τα χέρια σου ή τα πόδια σου, μπορείς να πουλήσεις το παιδί σου ή τη γυναίκα σου. Κάτι θα βρεις να ξεπουλήσεις την ώρα που θα χάνεσαι. Η στη τελική αν δεν μπορείς να πουλήσεις τίποτα πηδάς από ένα μπαλκόνι και ξεμπερδεύεις.
Ετσι σκέφτονται για το πλήθος. Για τις μάζες που τις κοιτάνε από τα θεωρεία της αρένας. Δεν έχουν καν τύψεις γιατί θεωρούν πως όλοι θα επιβιώσουν. Είτε μέσα στο χρυσάφι είτε μέσα στα σκατά. Ετσι είναι η ζωή. Θεωρούν νόμο της φύσης την άνιση κατανομή της καλοπέρασης. Απόλυτα φυσιολογική τη διαφθορά, την ανωμαλία κάθε είδους, το να κατασπαράζουν τις ανθρώπινες ψυχές για να θρέφουν τα κενά κουφάρια τους.
Δεν υπάρχει λοιπόν προβληματισμός για το πως θα ζήσει κάποιος όταν η εφορία του παίρνει το μισό μισθό, όταν για να έχει ηλεκτρικό, νερό και επικοινωνία πρέπει να πληρώσει το υπόλοιπο μισό και δεν μένει τίποτα ούτε για τα απαραίτητα. Οταν δεν έχει καμιά κάλυψη αν αρρωστήσει, αν του τύχει οποιαδήποτε στραβή, αν χάσει κι αυτή τη μίζερη δουλειά του, αν τον πετάξει έξω ο σπιτονοικοκύρης αφού θα τον έχει πετάξει πριν ο τάδε εργοδότης, αφού θα τον έχει πετάξει το κράτος που ζει και πληρώνει όλη του τη ζωή σαν μαλάκας....
Ας κoψει το κεφάλι του είναι η απάντηση. Απλή και ξεκάθαρη. Η ας κάνει τα πάντα για να επιβιώσει. Γιατί αν το σκεφτείτε καλύτερα κι εκείνοι για να φτάσουν εκεί που είναι έχουν ξεπουλήσει τα πάντα στο διάβολο. Τη ψυχή τους και το σώμα τους. Εχουν γλύψει τις σόλες από τα παπούτσια στ΄αφεντικά τους, έχουν εκτελέσει κάθε διαταγή όσο πρόστυχη ή εγκληματική κι αν ήταν, έχουν βάλει σε τελευταία μοίρα οτιδήποτε κάνει τον άνθρωπο να ξεχωρίζει από ένα κτήνος. Το να μην ζουν στον υπόνομο το έχουν κερδίσει μετατρέποντας σε υπόνομο τον ίδιο τον εαυτό τους. Το τίμημα του πλούτου και της δόξας το έχουν πληρώσει πολύ ακριβά οι ίδιοι και τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους. Οπότε τι φωνάζουμε εμείς?
Οσοι πιστοί ας προσέλθουμε στο βωμό για σφάξιμο. Πέφτει πολύ χρήμα σ΄αυτό το βωμό και δόξες και πανηγύρια. Οι υπόλοιποι έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη δοκιμασία για τις αντοχές μας και την ικανότητά μας να μείνουμε εκτός κι όχι σαν ζητιάνοι αλλά σαν εχθροί. Ας μη φοβηθούμε να πούμε τη λέξη. Είναι εχθροί μας. Δεν μοιράζομαι το κόσμο τους. Δεν έχω τα ίδια όνειρα μ΄αυτούς. Δεν έχω τις ίδιες προτεραιότητες, ούτε τα ίδια πλάνα. Δεν βλέπουμε τη ζωή με τα ίδια μάτια. Δεν είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια πάστα. Με θεωρούν περιττό έξοδο τους θεωρώ επικίνδυνο ιο που μολύνει ότι υπάρχει γύρω. Με θεωρούν υπήκοό τους τους θεωρώ ανεπιθύμητους εισβολείς.
Και για να χρησιμοποιήσω μια λέξη κλειδί που ο καθένας ας τη μεταφράσει όπως θέλει. Γρηγορείτε.
vasiliskos2.blogspot.gr
ramnousia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου