Πανικός στο σύστημα

Πανικός στο σύστημα

του Απόστολου Διαμαντή

[Πηγή: protagon.gr, 06/08/2013]

Η ώρα της κρίσης πλησιάζει. Τα χρηματοδοτικό κενό υπολογίζεται περίπου στα 12 δις για το 2014, ενώ ο Στουρνάρας ελπίζει να καλύψει μόνον τα 5, περιμένοντας πλεόνασμα 1,5 δις και έσοδα 2,5 δις- δηλαδή περιμένοντας θαύματα. Διότι κανείς φυσικά δεν πιστεύει ούτε στο πλεόνασμα, ούτε στα έσοδα αυτά. Όλα πάνε φούντο. Διότι κανείς δεν έχει να πληρώσει.

Εφόσον λοιπόν έχουμε τεράστιο κενό, τότε μοιραία θα οδηγηθούμε σε κούρεμα μέσα στο 2013 πιθανόν. Αλλά τέτοιο πράγμα δύσκολα θα δεχθούν οι Γερμανοί, παρεκτός και επιβάλουν νέα οδυνηρά μέτρα στους Έλληνες. Συμπέρασμα: έρχονται νέα μέτρα για τα οποία, όπως είδαμε, έχει στα μουλωχτά δεσμευθεί με επιστολή του ο Σαμαράς: πλειστηριασμοί σπιτιών,  πούλημα ΕΥΔΑΠ, μειώσεις νέες συντάξεων και εφάπαξ, απολύσεις 15 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, λουκέτο δημοσίων οργανισμών. Το ερώτημα είναι εάν αυτά τα μέτρα είναι δυνατόν να περάσουν από τη Βουλή.

Φαίνεται πως όχι, διότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έφτασαν αισίως στα όρια της πολιτικής τους επιβίωσης και δεν πρόκειται φυσικά να βάλουν οριστική θηλιά στο λαιμό τους. Διότι εάν ο Σκανδαλίδης, ο Κακλαμάνης, ο Κουκουλόπουλος και οι λοιποί ψηφίσουν τέτοια μέτρα, μετά θα πάνε σε οριστικές διακοπές συνταξιούχων. Το ΠΑΣΟΚ θα εξαφανιστεί οριστικά. Το ίδιο όμως ισχύει και για την ΝΔ. Ικανός αριθμός αριθμός βουλευτών έχουν ήδη τοποθετηθεί αρνητικά και αποκλείεται να τα δεχθούν- ήδη μαζεύουν υπογραφές. Διότι και αυτοί αναλογίζονται τις συνέπειες. Ποιες είναι οι πολιτικές συνέπειες; Η οριστική εγκαθίδρυση του Σύριζα σε θέση οδηγού. Εάν η κυβέρνηση προβεί σε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και απολύσει χιλιάδες υπαλλήλους, εάν πουλήσει μέχρι και το νερό και βγάλει και τα σπίτια του κόσμου στο σφυρί για να κάνει ένα κούρεμα του χρέους, τότε οι επόμενες εκλογές θα οδηγήσουν όχι σε νίκη του Σύριζα, αλλά σε αυτοδυναμία. Ο πανικός του κόσμου θα φτάσει σε τέτοιο σημείο που όχι Σύριζα, αλλά και Κατσανέβα ακόμα θα ψήφιζε, προκειμένου να γλυτώσει άρον- άρον από το μισητό δίδυμο Στουρνάρα- Κυριάκου.

Τα πολιτικά πράγματα λοιπόν εισέρχονται στην τελική τους ευθεία. Ο Σαμαράς ονειρεύεται βέβαια την προεδρία της ΕΕ το 2014 και μετά την πιθανότητα τριπλών εκλογών τον Ιούνιο, πλην όμως αυτό μοιάζει με παραμύθι της Χαλιμάς. Γι’ αυτό προετοιμάζεται και για εκλογές στις 3 Νοεμβρίου, τις οποίες φυσικά θα χάσει, αλλά πιθανόν με ποσοστό διαχειρίσιμο και όχι με συντριβή. Διότι, εάν νομίζετε ότι ο χρόνος των εκλογών έχει να κάνει με την δήθεν σωτηρία της Ελλάδας, απατάσθε: έχει να κάνει αποκλειστικά με τη σωτηρία της ηγετικής ομάδας της ΝΔ. Εάν ο Σαμαράς υποστεί βαριά ήττα, τότε θα παραδώσει επιτόπου στον επόμενο. Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν φυσικά και για τον Βενιζέλο, ο οποίος μετά από την συντριβή που έρχεται, εάν δεν προνοήσει, θα αποστρατευθεί.

Επομένως, η κατάσταση οδηγείται είτε σε πρόωρες εκλογές και απλή ήττα της κυβέρνησης μέσα στο φθινόπωρο, είτε σε συντριβή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο. Αυτές είναι οι δύο εκδοχές. Ο αντίλογος εδώ είναι ότι ο Σύριζα δεν είναι ακόμη έτοιμος να κυβερνήσει και ότι δεν έχει σαφές οικονομικό σχέδιο. Ο αντίλογος αυτός, όμως, είναι αφελής. Διότι καμιά εκλογική μάχη δεν κρίνεται στα σχέδια. Ο ψηφοφόρος δεν αποφασίζει διαβάζοντας κομματικά προγράμματα. Πολύ περισσότερο όταν έχει πιάσει φωτιά το σπίτι του. Έχει, ήδη, αποφασίσει και απλώς περιμένει την ευκαιρία να χτυπήσει. Εξάλλου ένα είναι πλέον το σχέδιο, της οποιασδήποτε νέας κυβέρνησης προκύψει: σκληρή διαπραγμάτευση με τους Γερμανούς για νέα δανειακή σύμβαση και τέλος της τρόϊκα. Το τι θα προκύψει δεν έχει και τόση σημασία. Σημασία έχει ότι η παρούσα κυβέρνηση βρίσκεται σε τροχιά ακραίου ενδοτισμού και απλώς εκτελεί τις ολέθριες για την Ελλάδα αποφάσεις της τρόϊκα. Πρώτη δηλαδή προτεραιότητα αποτελεί η ανατροπή της, διότι οδηγεί την Ελλάδα στο γκρεμό. Όσο πιο γρήγορα φύγει, τόσο περισσότερο διευκολύνεται το έργο της ανόρθωσης της χώρας.

Εξάλλου έχουμε φτάσει στο εξής σημείο. Ας υποθέσουμε ότι ο Σύριζα δεν έχει πρόγραμμα και δεν έχει ξεκαθαρίσει επαρκώς τα μέτρα που πρόκειται να λάβει. Και λοιπόν; Είναι σαν να έχουμε μπροστά μας δύο μενού. Το ένα γράφει προσοχή, περιέχει ποντικοφάρμακο. Και το άλλο δεν έχει ταμπέλα. Είναι ασαφές. Ποιο μενού λέτε να διαλέξει ο πελάτης; Σωστά το μαντέψατε. Αυτό που δεν έχει ταμπέλα.

Ο Απόστολος Διαμαντής είναι Πανεπιστημιακός και συγγραφέας.