ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Ταχρίρ όπως Ταξίμ;

Ταχρίρ όπως Ταξίμ;

Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι, ή "Νέος Φαραώ", όπως τον αποκαλούν πλέον πολλοί Αιγύπτιοι για τις διευρυμένες εξουσίες του.

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Η αντιπολίτευση ετοιμάζει για μεγάλη διαδήλωση με αίτημα την παραίτηση του προέδρου Μόρσι, ενώ και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ετοιμάζουν αντιδιαδηλώσεις υποστήριξης

Του Νικόλα Ζηργάνου 

 [Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών, 22/06/2013]

Εχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την ιστορική αλλαγή στην προεδρία της Αιγύπτου και την εκλογή του Μοχάμεντ Μόρσι από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, όμως τίποτα δεν θυμίζει εκείνες τις μέρες της «αραβικής άνοιξης». Στις 30 Ιουνίου η αντιπολίτευση ετοιμάζει μεγάλη διαδήλωση στο Κάιρο, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα, στην πλατεία Ταχρίρ, με αίτημα την παραίτηση του Μόρσι. Ηδη, οργανώσεις της αντιπολίτευσης ισχυρίζονται ότι έχουν μαζέψει 15 εκατ. υπογραφές στο πλαίσιο εκστρατείας για την απομάκρυνση του προέδρου, τον οποίο κατηγορούν για αντιδημοκρατική και διχαστική συμπεριφορά.

Στα κεντρικά γραφεία των Αδελφών Μουσουλμάνων στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα, αλλά και στην Αλεξάνδρεια, το Πορτ Σάιντ και άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, εργάτες άρχισαν να υψώνουν τείχη προστασίας και να ενισχύουν τις σιδεριές στα παράθυρα. Ομως και η Μουσουλμανική Αδελφότητα προετοιμάζει δικές της μαζικές διαδηλώσεις συμπαράστασης στην πολιτική του προέδρου και πολλοί φοβούνται πως αυτές οι συγκεντρώσεις μπορεί να καταλήξουν σε συγκρούσεις και χάος. 

Μέσα σε έναν χρόνο, ο Μόρσι με την πολιτική του κατόρθωσε να συσπειρώσει εναντίον του αρχικά την κοσμική αντιπολίτευση, τους νεαρούς μπλόγκερ και τις γυναίκες που αρνούνται να φορέσουν τη μαντίλα, τους φιλελεύθερους, που βλέπουν στο πρόσωπό του έναν Ερντογάν, τους αριστερούς που τον κατηγορούν ότι ακολουθεί πρακτικές Μουμπάρακ, και τους Νασερικούς που φωνάζουν πως δεν έγινε κάθαρση και συνεχίζουν να έχουν το πάνω χέρι οι άνθρωποι του παλαιού καθεστώτος.

Στη συνέχεια συσπειρώθηκαν εναντίον του οι Κόπτες χριστιανοί που φοβούνται πως η Αίγυπτος διολισθαίνει σε ισλαμικό κράτος που δεν σέβεται τα δικαιώματα των μειονοτήτων (αν μπορεί να θεωρηθεί μειονότητα το 12%-20% επί συνόλου πληθυσμού 85 εκατομμυρίων Αιγυπτίων) και, τέλος, αρχίζει να βρίσκει απέναντί του και αρκετούς μετριοπαθείς μουσουλμάνους που βλέπουν ότι, παρά τη νίκη της Δημοκρατίας, δεν αλλάζει τίποτα στην οικονομική τους κατάσταση. Ισως, μάλιστα, να είναι η οικονομία το κυρίαρχο πρόβλημα σήμερα στην Αίγυπτο, καθώς η μεγάλη χώρα αναγκάζεται να προσφύγει στο ΔΝΤ και στην αρωγή του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, προκειμένου να μπορέσει να βγάλει τη χρονιά. Η κατάσταση οξύνεται καθημερινά και είναι χαρακτηριστικό πως τους τελευταίους μήνες άρχισαν να ασκούν έντονη κριτική στην Αδελφότητα και την πολιτική του προέδρου Μόρσι και πολλές σαλαφιστικές οργανώσεις που μέχρι πρόσφατα τον έβλεπαν ως φύσει σύμμαχό τους.