Επεσαν οι μάσκες στις Βρυξέλλες

Επεσαν οι μάσκες στις Βρυξέλλες

Ο εκπρόσωπος του Ολι Ρεν παραδέχτηκε ότι η αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης ήταν μια διαδικασία απόκτησης εμπειρίας, υιοθετώντας ουσιαστικά τη θέση του ΔΝΤ, ότι η χώρα μας ήταν το πειραματόζωο για να σωθεί η ευρωζώνη

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Του Κ. Μοσχονά

 [Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών, 07/06/2013]

«Ηταν μια διαδικασία απόκτησης εμπειρίας»… Ετσι απλά και κυνικά προσπάθησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μετά τις κατηγορίες του ΔΝΤ για «λάθη» και «ατυχείς χειρισμούς» των Βρυξελλών στη διαχείριση του ελληνικού προγράμματος. Ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Ολι Ρεν, πιεζόμενος από έναν καταιγισμό ερωτήσεων που του υπέβαλαν δημοσιογράφοι στην αίθουσα Τύπου, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει έμμεσα ότι η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο «πειραματόζωου» για να σωθεί η ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ενωση του «μαθητευόμενου μάγου»…

Ο Σάιμον Ο’Κόνορ βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση χθες στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τη «χαμένη τιμή» του Ολι Ρεν, που δέχτηκε τα πυρά του ΔΝΤ για την πολιτική του στο θέμα της Ελλάδας. Στο τέλος δεν έμεινε ούτε φύλλο συκής για το Φινλανδό… Ο βασιλιάς έμεινε γυμνός…

H «“άπειρη» Επιτροπή

Ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης πίστεψε στην αρχή ότι με επιθετικές απαντήσεις θα ξεμπερδέψει γρήγορα με τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Στη συνέχεια, όμως, υποχρεώθηκε να περάσει στην άμυνα. Ετσι, από την υποβάθμιση της έκθεσης του ΔΝΤ, την οποία εκπόνησαν «υπάλληλοι» («η έκθεση εκπονήθηκε από υπαλλήλους του ΔΝΤ και δεν έχει εγκριθεί από το διοικητικό συμβούλιο ώστε να αντανακλά και την επίσημη θέση του οργανισμού»), και την απόρριψη των κατηγοριών εις βάρος της Επιτροπής για την πολιτική της στο πρώτο πρόγραμμα για την Ελλάδα, βρέθηκε να απολογείται για την «άπειρη» Επιτροπή, που αντιμετώπισε πρωτόγνωρες δυσκολίες στις προσπάθειες επίλυσης του ελληνικού προβλήματος, ιδίως στο γεγονός ότι δεν υπήρχε ειδικό Ταμείο χρηματοδότησης, δίνοντας έμφαση στον κίνδυνο εξόδου της χώρας από το ευρώ, με όλες τις επιπτώσεις για τα άλλα μέλη της ευρωζώνης…

 «Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε το ζήτημα της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη και τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης ύστερα από μια ενδεχόμενη, τότε, αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ. Μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας το 2009 και το 2010 ή μια αναδιάρθρωση του χρέους, τότε, θα είχε καταστροφικές συνέπειες και στην ευρωζώνη, στα κράτη-μέλη αλλά και στην Ελλάδα» είπε ο Σ. Ο’Κόνορ. Και πρόσθεσε: «Ηταν μια διαδικασία απόκτησης εμπειρίας… Είχαμε να επιλύσουμε δύσκολα, πολύπλοκα ζητήματα, με αφόρητες πολιτικές πιέσεις σε πολλά επίπεδα, αλλά και οικονομικές πιέσεις… Προφανώς, εάν κοιτάξουμε πίσω, ύστερα από τρία χρόνια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει με διαφορετικό τρόπο. Επίσης, δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε το γεγονός ότι οι συστηματικές εικασίες για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ είχαν καταστροφικές συνέπειες στις επενδύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ολα αυτά, σε ένα αβέβαιο πολιτικό περιβάλλον, συν το γεγονός ότι το πρόγραμμα ήταν εκτός τροχιάς για πολλούς μήνες, με σοβαρά προβλήματα εφαρμογής του το 2010 και το 2011. Ολοι αυτοί οι παράγοντες είχαν προφανώς επιπτώσεις σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη… Η ευρωζώνη δεν είχε οικονομικά μέσα τότε∙ έπρεπε μέσα σε λίγες εβδομάδες να δημιουργήσουμε την τρόικα και ένα τείχος προστασίας, φτιάξαμε μια ad hoc λύση προσφυγής της Ελλάδας σε χρηματοδότηση, ενώ στη συνέχεια δημιουργήθηκε το ΕΤΧΣ και ο ΕΜΣ»…

Φυσικά, ο εκπρόσωπος δεν παρέλειψε να παρατηρήσει ότι τη «συλλογική ευθύνη» για όσα αποφασίστηκαν το 2010 για την Ελλάδα έχουν η ευρωζώνη, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, με τις αποφάσεις των οποίων συμφώνησε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η γνωστή τακτική της Κομισιόν-Μπαρόζο να κρύβεται στη σκιά των άλλων και να αδυνατεί να αναλάβει τις ευθύνες της…

Ο εκπρόσωπος φρόντισε να αναφερθεί και στη συγκαταβατική στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Από την αρχή, είπε, στόχος του ελληνικού προγράμματος ήταν να τεθούν ισχυρές βάσεις για ανάπτυξη και απασχόληση που θα βασίζονται σε βιώσιμα δημόσια οικονομικά, έναν σταθερό χρηματοπιστωτικό τομέα και μια πιο ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία, καθώς και να διασφαλιστεί ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ. «Τους στόχους αυτούς είχαν συμμεριστεί οι εταίροι στην τρόικα, οι χώρες της ευρωζώνης και η ελληνική κυβέρνηση, ενώ εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα. Εχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος σχετικά με τους στόχους αυτούς σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες»…

Διαφωνίες με το ΔΝΤ

Σχετικά με τα βασικά σημεία διαφωνίας με την έκθεση του ΔΝΤ, ο Σάιμον Ο’Κόνορ ανέφερε τα εξής:

Ως προς την αναδιάρθρωση του χρέους, η έκθεση αναφέρει ότι το κούρεμα του χρέους θα έπρεπε να γίνει το 2010 και όχι το 2012. Η Επιτροπή διαφωνεί κατηγορηματικά με αυτήν την άποψη, είπε ο εκπρόσωπος του Ο. Ρεν, για τον οποίον η έκθεση αγνοεί τον αλληλένδετο χαρακτήρα των χωρών της ευρωζώνης, το γεγονός ότι η αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους θα είχε αναμφίβολα διαστάσεις συστημικού χαρακτήρα και θα υποβάθμιζε τη σημασία του προγράμματος.

*Η Επιτροπή διαφωνεί κάθετα με το ότι δεν έγιναν αρκετά για να εντοπιστούν διαρθρωτικά μέτρα αναπτυξιακού χαρακτήρα. «Θεωρούμε ότι είναι λάθος και αβάσιμο», παρατήρησε ο Σ. Ο’Κόνορ, διότι η Κομισιόν υπήρξε η κινητήρια δύναμη ώστε να δοθεί βάρος στο πρόγραμμα και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Ο εκπρόσωπος του Ο. Ρεν προανήγγειλε ότι η Επιτροπή θα εκπονήσει δική της, «πλήρη έκθεση που θα αξιολογεί τη συνεργασία με τους άλλους εταίρους». Το βαθύ ρήγμα, λοιπόν, που δημιουργήθηκε στις σχέσεις μεταξύ των μελών της τρόικας, με την Ελλάδα να βρίσκεται στα ερείπια, αναμένεται να έχει συνέχεια…